Nederlands Kampioenschappen Duathlon
Zondag 9 oktober hebben Sophie en ik meegedaan aan de Nederlandse kampioenschappen duathlon over de afstanden 10km lopen – 40km fietsen – 5km lopen. Samen met een aantal andere atleten uit het zuiden zijn we blijven slapen bij een vriend die vlakbij het parcours van de duathlon woont. De avond voor de wedstrijd was in Hawaii het WK Ironman bezig, dus we zaten natuurlijk de hele avond voor de tv. Helaas heb ik het niet tot het einde wakker kunnen houden, maar door de beelden van deze race werd ik de volgende ochtend toch super gemotiveerd wakker. In de uren voor de wedstrijd was ik verrassend relaxed. Het evenement was ook goed georganiseerd waardoor de check-in en voorbereiding heel soepeltjes verliepen en mijn stressniveau daardoor laag bleef. Ik heb mijn warm-up samen met Ferro Mosae-teamgenootje Sophie van der Most gedaan en we voelde ons allebei wel goed. Als alles naar plan zou verlopen zouden we wel eens samen op het podium kunnen finishen. Ik bleef me relaxed voelen zelfs tot aan de laatste minuten voor de start. Met 20 vrouwen stonden we in het startvak lekker een beetje te kletsen. Het voelde niet echt aan alsof we maar een paar minuten verwijderd waren tot de start van een Nederlandse titelstrijd. Met ongeveer een minuut te gaan werd de aandacht dan toch verschoven naar de horloges en niet veel later klonk het startschot. Sophie ging er als een haas vandoor met onze grootste concurrente, Miriam van Reijen, in haar kielzog. Ik volgde een paar seconden later in een volgend groepje. Mijn doel was om de eerste 10km relatief gemakkelijk te lopen zonder dat het gat op Miriam en Sophie te groot zou worden. Ik kon het tempo mooi vlak houden en kwam na 10km door in 38.40min, waar ik heel tevreden mee was. Dit was een minuut sneller dan verwacht en ik zat maar 1.30min achter Miriam en minder dan een minuut achter Sophie, wat betekende dat de strijd nog helemaal open lag.
Toen was het de fiets op en hier vond ik al snel een lekker ritme. Het parcours was een 10km lang heen en weer parcours wat dus twee keer afgelegd moest worden. Na ongeveer 4km haalde ik Sophie in en net na het eerste keerpunt ook Miriam. Nu lag ik dus op kop van het Nederlands kampioenschap. De resterende 30km van het fietsen probeerde ik flink door te trappen op de wattages die ik van te voren had gepland. Deze kon ik goed volhouden en voor ik het wist waren de 40 kilometers alweer voorbij en moest mijn fiest alweer terug het rek in. Ik had inmiddels een voorsprong van 4 minuten opgebouwd op Miriam en 5 en een halve minuut op Sophie, die wel nog was ingehaald door Jolanda Nell en dus 30sec verwijderd was van de derde plek. Nu was het nog 5km lopen tot de finishlijn. Opnieuw kon ik snel in een goed ritme komen en ik voelde me goed. In het laatste rondje zag ik dat Sophie zichzelf weer terug had gelopen naar de 3e plek, dus ik was ook super blij voor haar. In de laatste paar honderd meter kon ik danook genieten van het gevoel dat ik Nederlands kampioen ging worden. Hoewel deze race geen doel was aan het begin van het seizoen, is het nog steeds een fantastisch gevoel dat een wedstrijd waarbij alles goed en sterk aanvoelt, wordt beloond met een Nederlandse titel. Ik wil hier in het speciaal mijn teamgenootjes van Ferro Mosae en EDOsports voor bedanken, want met gezellige, positieve en relaxte mensen om mij heen wordt het voor mij een stuk makkelijker om goed te presteren.
Bedankt, jullie zijn toppers!
Groetjes, Sarissa
