Eredivisiedames op koers voor lijfbehoud

In Amsterdam was het tijd voor alweer de 2e wedstrijd in de Eredivisie: het NK Sprint! Kim, Vero, Carcia en ik stonden aan de start. Voor mij was het de eerste wedstrijd sinds lange tijd dus de zenuwen liepen behoorlijk op. Na het verlossende startschot was zoals gewoonlijk de chaos weer compleet en was het plan om Kim te volgen meteen vergeten en dus werd het weer traditioneel Zig-Zag- Zandstra-Zwemmen. Vero zette een erg sterk zwemonderdeel neer en kon daarmee als eerste aan het fietsonderdeel beginnen. Kim kwam net voor mij het water uit waardoor we mooi samen aan een inhaalslag op de fiets konden beginnen. Onderweg pikten we Veronique op, waarna we samen konden aansluiten in de 3e grote fietsgroep. In deze groep werd redelijk samengewerkt, waardoor we nog redelijk fris van de fiets kwamen en konden starten aan de afsluitende 5km hardlopen. Kim liep zoals gewoonlijk weer erg sterk en ook Vero zette een erg mooi looponderdeel neer.

Voor mij was het na een hoop blessureleed weer even wennen aan het harde afzien, dus het liep verre van soepel. Als motivator waren daar gelukkig onze rivales van Team4Talent die ervoor zorgden dat ik toch nog net wat harder kon. Carcia kwam later het water uit, waardoor ze op de fiets helaas alleen kwam te zitten en niet kon profiteren van het stayeren. Na een behoorlijke bikkelsessie op de fiets kwam er toch nog een mooie afsluitende 5km voor haar uit. De gezamenlijke prestaties (Kim 30e, Heleen 32e, Veronique 41e, Carcia 53e) zorgden voor een mooie 8e plek in het teamklassement, waarmee we ook in de tussenstand een plekje stegen naar de 8e plaats.

.
De sprinttriathlon in Stein was het décor voor de 3e Eredivisie-wedstrijd. Dit keer was het de beurt aan Carcia, Veronique, Marloes en wederom ondergetekende. Tijdens het aanmoedigen van Anna en Christel die meededen in de ‘losse’ sprintwedstrijd, liepen de zenuwen bij sommigen onder ons weer behoorlijk op. Na nog wat laatste tips van Edo, maakten we ons klaar voor de start. Veronique was in het traditiegetrouw smerige buitenwater van Stein weer als een vis in het water en kwam mooi vooraan het water uit waardoor ze in een prima fietsgroep kon meedraaien.

Marloes en ik kwamen een stuk daarachter samen het water uit, samen met 2 dames van DTC. We begonnen met z’n 4en aan het fietsen, maar na een aantal bochtjes moest Marloes helaas een gaatje laten, waardoor ze de aansluiting miste.  Later sloten nog een Team4talent-dame en een 3e DTC’er aan, waarna het gas in het laatste rondje nog wel een beetje open werd gedraaid. Carcia kwam helaas weer alleen te zitten op de fiets, dus moest weer alleen op jacht naar de fietsgroepen voor haar. Bij het inkomen van de wisselzone zag ik Veronique samen met een aantal dames uit haar fietsgroep net de wisselzone verlaten. In de verte zag ik nog net een zwart-roze pakje van één van de Team4talent-dames de hoek om lopen. Het rode/roze lapeffect van het pakje was voldoende om nog een beetje extra strijdlust aan te wakkeren. Snel fiets weg, loopschoenen aan en op jacht! Het lopen was zwaar, maar ging al een stuk minder slecht dan in Amsterdam. Wel moest ik dit keer uiteindelijk nog een dieper gaatje graven om ook de laatste Team4talent-dame op te rapen. Het parcours (zowel fiets- als loop) was behoorlijk bochtig en ‘uitdagend’, maar de sfeer was wederom erg goed met veel FM’ers langs de kant voor de nodige aanmoedigingen. Mooi!!!

Het achterhoedegevecht in de Eredivisie speelt zich nu af tussen (in oplopende volgorde) Team4Talent, VZC Veenendaal, wij en boven ons DTC Heerhugowaard. De verschillen zijn nog klein en dus kan er nog van alles gebeuren. Na Stein zijn we helaas weer een plekje gedaald in de ranking (nu 9e), dus we weten wat ons te doen staat over 2 maanden in Veenendaal!